Skip to main content

लगातार सचिव फेरिँदा शिक्षाका दाता सशंकित


काठमाडौं, १२ असार
शिक्षासचिवको छिटो–छिटो सरुवाले शिक्षा क्षेत्रमा नकारात्मक असर पर्न थालेको छ । अरू क्षेत्रबाट शिक्षामा आएका सचिवलाई सबै कुरा बुझाउन चार/पाँच महिना लाग्ने र बुझ्नेबित्तिकै सरुवा हुँदा दीर्घकालीन नीति तथा योजना प्रभावित भएका छन् । शिक्षासचिव सरुवा भइरहँदा विकासका साझेदार दातृ निकायसमेत असन्तुष्ट र सशंकित हुन 
थालेका छन् । 
डेढ वर्षयता चार सचिव शिक्षा मन्त्रालयमा आएका छन् । यो समयमा शिक्षा मन्त्रालयका कर्मचारीको ‘ब्रिफिङ’ सुन्ने र केही समयपछि नै सरुवा हुने गरेको शिक्षाका कर्मचारीको गुनासो छ । शिक्षा मन्त्रालयका सहप्रवक्ता डा. रोजनाथ पाण्डेले धेरै सरुवाले शिक्षामा प्रभाव पारेको बताए । ‘एउटाले सेटिङ गर्छ, अर्को आएर भत्काउँछ,’ सहप्रवक्ता पाण्डेले भने, ‘नयाँ आउनेले शिक्षाको मुद्दा बुझ्नुपर्‍यो । सबै बुझिसक्दा सरुवा हुन्छ । यसले दीर्घकालीन
असर पार्छ ।’
कर्मचारीका अनुसार शिक्षामा सहयोग गरिरहेका दातृ निकाय पहिले भएका सम्झौता पूरा गर्नबाहेक थप सहयोगमा सकारात्मक 
देखिएका छैनन् । 
अवकाश पाउन डेढ महिना बाँकी हुँदा तत्कालीन शिक्षासचिव शंकरप्रसाद पाण्डेलाई सरुवा गरिएपछि मन्त्रालयमा अस्थिरता आएको छ । ५ मंसिर ०६८ मा पाण्डे सरुवा भएपछि किशोर थापा शिक्षासचिव भएका थिए । त्यसपछि सुरेशमान श्रेष्ठ तथा सोमलाल सुवेदीले शिक्षासचिवको जिम्मेवारी पाए पनि उनीहरू चार/पाँच महिनाभन्दा बढी टिक्न पाएनन् । अहिले नारायणगोपाल मलेगोलाई शिक्षासचिवको जिम्मेवारी दिइएको छ । 
डेढ महिनामा अवकाश पाउने सचिव पाण्डेलाई सरुवा गरेर ५ मंसिर ०६८ मा शिक्षा मन्त्रालयमा ल्याइएका किशोर थापा नौ महिनामै ७ भदौ ०६९ मा सरुवा भए । सोही दिन शिक्षा मन्त्रालय आएका सुरेशमान श्रेष्ठ चार महिना काम गरेर २७ पुस ०६९ मा सरुवा भए । श्रेष्ठपछि सोही दिन शिक्षा मन्त्रालय आएका सचिव सोमलाल सुवेदी पाँच महिना काम गरेपछि ७ असार २०७० मा सरुवा भए । ७ असारमा नारायणगोपाल मलेगो शिक्षासचिवमा नियुक्त 
भएका छन् । 
‘छिटो–छिटो सरुवाले शिक्षामा समस्या आएको छ,’ मन्त्रालयका एक विशिष्ट श्रेणीका कर्मचारीले भने, ‘शिक्षा मन्त्रालय दातृ निकायदेखि ग्रास–रुटसम्म जोडिएको छ । सचिवमा अस्थिरता हुनेबित्तिकै एउटा ट्रयाक बिग्रिन थाल्छ । रफ्तारमा जान थालेपछि ब्रेक लाग्छ, यसले विकासमा बाधा पुगेको छ ।’ कम्तीमा दुई वर्ष बस्ने सुनिश्चितता भयो भने योजनाबद्ध र उत्साहित रूपमा काम हुने कर्मचारीको भनाइ छ । 
‘दुई/चार दिनको तयारी गरेर सचिवलाई ब्रिफिङ गर्‍यो, बल्लतल्ल बुझ्ने वेला भएपछि सरुवा हुन्छ फेरि अर्को तयारी गर्नुपर्छ,’ एक कर्मचारीले भने, ‘शिक्षालाई बाहिरबाट हेर्दा हल्का रूपमा लिइएको छ । तर, यो क्षेत्र प्राविधिक र जटिल छ ।’
धेरैजसो सचिव छिटो सरुवा हुनुको कारण शिक्षा मन्त्री र सचिवबीचको सम्बन्धमा दरार आउनु मानिएको छ । केही दिनअघि सरुवा भएका शिक्षा सचिव र मन्त्रीबीच पनि सम्बन्धमा चिसोपन आएको थियो । मन्त्रालय स्रोतका अनुसार शिक्षामन्त्री माधवप्रसाद पौडेलले तत्काल केही जिशिअको सरुवा गर्न खोजेको र सचिव सोमलाल सुवेदीले आर्थिक वर्ष सकिएपछि मात्र सरुवा गर्ने अडान राखेपछि सम्बन्धमा चिसोपन 
आएको थियो ।

Popular posts from this blog

कार्यमूलक अनुसन्धान सम्बन्धि जानकारी र केही नमुनाहरु

एक्सन रिसर्च  सन् १९०३ पश्चात् कार्यमूलक अनुसन्धानको प्रयोग शैक्षिक क्षेत्रमा सुरुआत भएको हो । अधिकांश शिक्षकहरु स्वयम्मा एक्सन प्लान, एक्सन रिसर्च, प्रोजेक्ट वर्क जस्ता टर्महरुमा अलमलमा परेको वा एकै प्रकारले व्याख्या गर्ने र बुझ्ने गरेको समेत पाइएको छ ।विशेषतः शिक्षण सिकाइ प्रक्रियाको सिलसिलामा शिक्षकले फेस गर्नुपरेका समस्याहरु समाधान गर्नका लागि कार्यमूलक अनुसन्धान गर्ने र उक्त अनुसन्धानबाट शिक्षण सिकाइमा आएको सुधारसहितको प्रतिवेदन प्रस्तुति एक महत्वपूर्ण शैक्षिक पक्षमा हामी शिक्षण पेसाकर्मीहरु जुटिरहेका छौं । शैक्षिक स्तरीयतामा अभिवृद्धि सहितको कक्षाकोठाको क्रियाकलापमा सहजता र सरलता स्थापना गर्दै दैनिक शैक्षिक क्रियाकलाप समस्यामूक्त बनाउने काम नै एक्सन रिसर्चको अभिष्ट हो । यो गरेर सिक्ने विधि हो । एक्सन रिसर्च के हो ? एक्सन रिसर्चको व्यापक परिभाषा र अर्थको सहजीकरण लामो र विस्तृत विषय हो । संक्षिप्तमा त पहिचान हुनु जरुरी छ नै । खासगरी शिक्षकद्वारा गरिने ...

प्राबिधिक शिक्षा

प्राबिधिक शिक्षा देश बिकासको आधार कुनै प्रविधिसँग सम्बन्धित भएर हासिल गरिने व्यावसायिक ज्ञानलाई प्राविधिक शिक्षा भनिन्छ । सामान्यतया शिक्षाको अर्थ ज्ञान आर्जन गर...

कार्यमूलक अनुसन्धान प्रतिवेदन(Action Research Report)

विद्यार्थीलाई नियमित गृहकार्य गराउन कसरी सकिएला भन्ने विषयमा गरिएको  कार्यमूलक अनुसन्धान प्रतिवेदन अनुसन्धानको पृष्ठभूमि ः   विद्यार्थीहरुमा शिक्षकले दिएको गृहकार्य सकेसम्म नगर्ने प्रवृत्ति प्रायः कक्षाहरुमा देखिन्छ । शिक्षकहरु जतिवेला पनि विद्यार्थीलाई अल्छि भए, दिएको काम कहिल्यै गर्दैनन् , घरमा कपी, किताब पल्टाउँदैनन् भनेर विद्यार्थीलाई दोष दिइरहेका हुन्छन् । तर विद्यार्थीलाई क्रियाकलापप्रति कति बनाउन सकिएको भन्ने कुरातर्फ ध्यान दिँदैनन् । मलाई हाम्रा विद्यालयहरुका विद्यार्थीले गृहकार्य कत्तिको गर्छन् । कम गर्छन वा बढी गर्छन् भनेर थाहापाउने प्रयत्न गरे तर धेरै शिक्षकका कक्षाहरुमा गृहकार्य कम गर्ने समस्या रहेको पाएँ । यसै कुरालाई अध्ययनको विषय विषय बनाएर अधिकांश विद्यार्थीहरु गृहकार्य किन गर्दैनन् यस कुराको बारेमा अनुसन्धान गर्ने चाहना बढ्यो र त्यसलाई नै कार्यमूलक अनुसन्धानको विषयवस्तु बनाएर अध्ययनको काम सुरु गरें ।   समस्याको पहिचान   मैले पढाउने विद्यालयको कक्षा ७ को अंग्रेजी सेक्सनमा जम्मा १९ जना विद्यार्थीहरु अध्ययनरत छन् । उक्त कक्षामा म दोश्रो ...