Skip to main content

त्रिविमा दुईतिहाइ विद्यार्थी फेल

१६ साउन, काठमाण्डौं ।

एसएलसी परीक्षामा नतिजा घट्नासाथ सबैतिर शिक्षामा लगानी खेर गएको भन्दै निकै बहस हुन्छ । तर, उच्च शिक्षाको नतिजा भने दयालाग्दो छ । सबैभन्दा धेरै विद्यार्थी अध्ययन गर्ने त्रिभुवन विश्वविद्यालयमा भर्ना भएका विद्यार्थी दुईतिहाइ अनुत्तीर्ण हुने गरेका छन् ।

त्रिविका चार संकाय र पाँचवटा अध्ययन संस्थान छन् । प्राविधिक विषयमा राम्रो नतिजा रहे पनि गैरप्राविधिक विषयमा धेरै विद्यार्थी अनुत्तीर्ण हुने गरेका छन् । त्रिविमा सबैभन्दा बढी विद्यार्थी अध्ययनरत शिक्षाशास्त्र संकायमा सबैभन्दा कम प्रतिशत उत्तीर्ण हुने गरेका छन् ।

त्रिवि योजना महाशाखाका अनुसार ०६९/७० को तथ्यांकअनुसार शिक्षाशास्त्र संकायको स्नातक तहमा ३६ दशमलव ३४, स्नातकोत्तर तहमा ३३ दशमलव २०, एमफिलमा ४१ प्रतिशत उत्तीर्ण भएका छन् । पिएचडीमा दुईजनामा सतप्रतिशत उत्तीर्ण छन् । स्नातकमा ४७ हजार नौ सय ९५ विद्यार्थी परीक्षामा सहभागी भएकामा २१ हजार ७३, स्नातकोत्तरमा १५ हजार आठ सय ८१ सहभागी भएकामा पाँच हजार दुई सय ७२, एमफिलमा २९ जनामा दुईजना र पिएचडीमा दुईमा दुई नै उत्तीर्ण भएका छन् ।

शिक्षाशास्त्र संकायपछि व्यवस्थापन र मानविकी संकायमा अनुत्तीर्णदर धेरै छ । व्यवस्थापनको स्नातकमा ३३ हजार ६ जना परीक्षामा सहभागी भएकामा १३ हजार पाँच सय ४७ अर्थात् ४१ दशमलव ७४ र स्नातकोत्तरमा नौ हजार ६ सय ४६ सहभागी भएकामा तीन हजार सात सय १६ जना अर्थात् ३८ दशमलव ५२ प्रतिशत उत्तीर्ण भएका छन् । व्यवस्थापनको एमफिल र पिजी पोलिस साइन्समा सतप्रतिशत उत्तीर्ण छन् । बिबिएमा ९७ दशमलव २७, बिआइएममा ९४ दशमलव ४९, बिटिटिएममा ९९ दशमलव २६, बिएचएममा सतप्रतिशत नतिजा आएको छ ।

मानविकी तथा समाजशास्त्र संकायमा स्नातकमा २० हजार तीन सय ४१ विद्यार्थी परीक्षामा सहभागी भएकामा आठ हजार चार सय ९१ अर्थात् ४१ दशमलव ७४ र स्नातकोत्तर तहमा १४ हजार नौ सय ८६ सहभागी भएकामा ६ हजार चार सय ७१ अर्थात् ४३ दशमलव १८ प्रतिशत विद्यार्थी उत्तीर्ण भएका छन् । त्यसैगरी एमपिएमा नौ सय ५९ मध्ये दुई सय ८८ अर्थात् ३० दशमलव ०३ प्रतिशत उत्तीर्ण छन् । कानुन संकायमा स्नातकमा ५१ दशमलव ६८ र स्नातकोत्तर तहमा ६५ दशमलव २८ प्रतिशत उत्तीर्ण भएका छन् । 
त्रिविका पाँच इन्स्टिच्युटअन्तर्गत इन्जिनियरिङ, कृषि तथा पशुविज्ञान, मेडिसिन, फरेस्ट्री र साइन्स एन्ड टेक्नोलोजीमा भने नतिजा राम्रो छ । सम्बन्धनप्राप्त क्याम्पसको भन्दा आंगिक क्याम्पसको नतिजा राम्रो रहेको त्रिविको तथ्यांकले देखाएको छ ।


इन्जिनियरिङमा प्रवीणता प्रमाणपत्र तहमा आठ सय ४२ विद्यार्थी सहभागी भएकामा पाँच सय ५४ अर्थात् ६५ दशमलव ८० उत्तीर्ण भएका छन् । स्नातकमा पाँच सय ७७ सहभागीमध्ये चार सय ६७ अर्थात् ८० दशमलव ९४ र स्नातकोत्तर तहमा एक सय ८२ मध्ये एक सय १३ अर्थात् ६२ दशमलव ०९ प्रतिशत विद्यार्थी उत्तीर्ण भएका छन् । इन्जिनियरिङको सम्बन्धनप्राप्त क्याम्पसमा भने ४९ दशमलव ०५ प्रतिशत विद्यार्थी मात्र उत्तीर्ण भएका छन् ।

कृषि तथा पशुविज्ञानको बिएस्सी एग्रिकल्चरमा दुई सय ५१ विद्यार्थी सहभागी भएकामा दुई सय ४६ अर्थात् ९८ दशमलव ०१ प्रतिशत उत्तीर्ण भएका छन् । बिभिएस्सीमा ३४ जनामध्ये ३१ अर्थात् ९१ दशमलव १८ प्रतिशत, स्नातकोत्तरमा एक सयमध्ये ९७ अर्थात् ९७ प्रतिशत र पिएचडीमा दुईमा दुई उत्तीर्ण छन् ।

मेडिसिनमा प्रमाणपत्र तहमा दुई सय ७२ मध्ये दुई सय ६३ अर्थात् ९६ दशमलव ६९ प्रतिशत विद्यार्थी उत्तीर्ण भएको त्रिविले जनाएको छ । स्नातकमा एक सय ८९ मध्ये एक सय ५६ अर्थात्् ८२ दशमलव ५४ र स्नातकोत्तर तहमा एक सय ३३ मध्ये एक सय १४ अर्थात् ८५ दशमलव ७१ प्रतिशत विद्यार्थी उत्तीर्ण छन् । सम्बन्धनप्राप्त क्याम्पसतर्फ स्नातकमा ५२ दशमलव १९ र स्नातकोत्तर तहमा ८२ दशमलव ३५ प्रतिशत विद्यार्थी उत्तीर्ण भएको तथ्यांक छ । फरेस्ट्रीमा स्नातकमा ५८ र पिएचडीमा दुईजनामा सतप्रतिशत नतिजा छ । स्नातकोत्तर तहमा २८ जनामध्ये २६ अर्थात् ९२ दशमलव ८६ प्रतिशत विद्यार्थी उत्तीर्ण छन् ।

साइन्स एन्ड टेक्नोलोजीको नतिजा भने कमजोर छ । प्रमाणपत्र तहका दुई हजार तीन सय ९८ विद्यार्थीमध्ये २९ अर्थात् ३८ दशमलव ७४ प्रतिशत उत्तीर्ण भएको त्रिविले जनाएको छ ।

बिएसएसीमा चार हजार चार सय ५० मध्ये दुई हजार आठ सय ४९ अर्थात् ६४ दशमलव ०२, बिटेक (फुड)मा ७५ मध्ये २६ अर्थात् ३४ दशमलव ६७ र बिटेकमा ९१ मध्ये ७२ अर्थात् ७९ दशमलव १२ प्रतिशत विद्यार्थी उत्तीर्ण भएका छन् । स्तातकोत्तर तहमा दुई हजार तीन विद्यार्थीमध्ये नौ सय ९३ अर्थात् ४५ दशमलव ५९ प्रशितशत उत्तीर्ण भएको त्रिविको तथ्यांक छ । 



विद्यार्थी अनुत्तीर्ण हुनुमा सबै दोषी
प्रा. प्रकाशमान श्रेष्ठ, डिन, शिक्षाशास्त्र संकाय

विश्वविद्यालयमा उत्तीर्ण प्रतिशत बढाउन सबैको भूमिका उत्तिकै हुन्छ । नतिजामा सफल नहुनुमा विद्यार्थी आफैँ दोषी हो । तर, पढाउने शिक्षक, क्याम्पस प्रशासन र स्तरीय पाठ्यसामग्री नहुनु नै विद्यार्थी अनुत्तीर्णका कारण हुन् । त्रिविमा क्याम्पस कहिल्यै आउन नसक्ने पनि भर्ना भएका छन् । न्यूनतम ७० प्रतिशत उपस्थित हुनुपर्ने विद्यार्थी क्याम्पस नै नआएपछि पास हुन सक्दैनन् ।


त्रिविको प्रशासन पनि चुस्त छैन । हाम्रा शिक्षक कक्षामा जान्छन् तर सबैले कोर्स सक्दैनन् । कतिपय शिक्षकलाई कोर्स पूरा गर्नुपर्छ, मैले पढाएका विद्यार्थीलाई पास गराउनुपर्छ भन्ने नै लाग्दैन ।

प्रश्न बनाउँदा पनि त्रुटि देखिन्छ । प्रश्न पाठ्यपुस्तकमा आधारित हुन्छ, प्रश्न आउने जुन पाठ्यपुस्तक हो, त्यो गुणस्तरीय छैन । विद्यार्थीले पनि परीक्षामा कस्ता प्रश्न आउँछन् भनेर सजिला सामग्री मात्र पढ्छन् । पाठ्यपुस्तकको स्तर निर्धारण गरेर सिफारिसमा नै कमजोरी भएको छ । यसमा त्रिविको पाठ्यक्रम विकास केन्द्रको ध्यान पुगेको छैन । 
त्रिविले किन विद्यार्थी अनुत्तीर्ण भइरहेका छन् भनेर अनुसन्धानसमेत गर्दैन । धेरै विद्यार्थी अनुत्तीर्ण हुनुको अर्को कारण प्रवेश परीक्षा नहुनु पनि हो । भर्ना हुन चाहेका सबैलाई लिनुपर्ने अवस्था छ । विद्यार्थीको प्रवृत्ति पनि राम्रो हुनु आवश्यक छ ।

Popular posts from this blog

प्राबिधिक शिक्षा

प्राबिधिक शिक्षा देश बिकासको आधार कुनै प्रविधिसँग सम्बन्धित भएर हासिल गरिने व्यावसायिक ज्ञानलाई प्राविधिक शिक्षा भनिन्छ । सामान्यतया शिक्षाको अर्थ ज्ञान आर्जन गर्नु वा केही सिक्नु भन्ने हो । शिक्षाले नै मानिसलाई कुनै विषयमा निष्णात वा पारङ्गत बनाउँछ । यसकारण यन्त्र, उपकरण, मेसिन, उदोगधन्दा, कलकारखाना लगायतका विभिन्न प्रविधिसँग सम्बन्धित ज्ञानलाई प्राविधिक शिक्षा भनिन्छ । यस्तो शिक्षा वर्तमानको आवश्यकता बनेको छ । प्राविधिक शिक्षाको माध्यमबाट वर्तमान समयमा व्यक्तिले आफ्नो आर्थिक स्थिति सुदृढ बनाई राष्ट्रिय अर्थतन्त्रमा समेत योगदान गर्नसक्छ । वर्तमान समय विज्ञान र प्रविधिको समय हो । मुलुकको विकासका लागि भौतिक तथा प्राकृतिक साधन स्रोतको जति मात्रामा भूमिका रहन्छ त्यो भन्दा बढी भूमिका जनशक्ति वा मानवशक्तिको रहन्छ । देश विकासमा महत्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गर्ने मानवीय पूँजी निर्माणका लागि प्राविधिक शिक्षा अपरिहार्य छ । प्राविधिक ज्ञान आर्जन गरेको व्यक्तिले मात्र प्राकृतिक साधन र स्रोतको समुचित उपयोग गरी मानवकल्याणका निमित्त योगदान दिनसक्छ । हाम्रो देश नेपाल विश्वका अन्य कतिपय मुलुकको दाँजोम

कार्यमूलक अनुसन्धान सम्बन्धि जानकारी र केही नमुनाहरु

एक्सन रिसर्च  सन् १९०३ पश्चात् कार्यमूलक अनुसन्धानको प्रयोग शैक्षिक क्षेत्रमा सुरुआत भएको हो । अधिकांश शिक्षकहरु स्वयम्मा एक्सन प्लान, एक्सन रिसर्च, प्रोजेक्ट वर्क जस्ता टर्महरुमा अलमलमा परेको वा एकै प्रकारले व्याख्या गर्ने र बुझ्ने गरेको समेत पाइएको छ ।विशेषतः शिक्षण सिकाइ प्रक्रियाको सिलसिलामा शिक्षकले फेस गर्नुपरेका समस्याहरु समाधान गर्नका लागि कार्यमूलक अनुसन्धान गर्ने र उक्त अनुसन्धानबाट शिक्षण सिकाइमा आएको सुधारसहितको प्रतिवेदन प्रस्तुति एक महत्वपूर्ण शैक्षिक पक्षमा हामी शिक्षण पेसाकर्मीहरु जुटिरहेका छौं । शैक्षिक स्तरीयतामा अभिवृद्धि सहितको कक्षाकोठाको क्रियाकलापमा सहजता र सरलता स्थापना गर्दै दैनिक शैक्षिक क्रियाकलाप समस्यामूक्त बनाउने काम नै एक्सन रिसर्चको अभिष्ट हो । यो गरेर सिक्ने विधि हो । एक्सन रिसर्च के हो ? एक्सन रिसर्चको व्यापक परिभाषा र अर्थको सहजीकरण लामो र विस्तृत विषय हो । संक्षिप्तमा त पहिचान हुनु जरुरी छ नै । खासगरी शिक्षकद्वारा गरिने सोधपुछमा आधारित अनुसन्धान र अभ्यासबाट परीक्षण हुँदै नयाँ प्रयोगको कार्यान्वयन, तुलनात्मक नतिजा विश्लेषण माध्यमबाट शिक्ष

गणितमा अधिकांश विद्यार्थीहरु असफल हुनुका कारण र समाधानका उपायहरु

भूमिराज शर्मा गणितमा अधिकांश विद्यार्थीहरु असफल हुनुका कारण र समाधानका उपायहरु                               गणित अंकहरुको विज्ञान हो । वर्तमान परिवेशमा गणित केवल अंकहरुको विज्ञान मात्र होइन यो त मानव जीवन हो । जीवनको हरेक पलसँग गणित जोडिएको छ । हरेक विषयको विषयगत ज्ञान गणितको अध्ययन विना पूरा हुदैन । त्यसैले भनिन्छ गणित शिक्षाको मूल जरा हो । गणितीय ज्ञान विना कुनै पनि ज्ञान संभव छैन । मानव जीवनको मेरुदण्ड जस्तै शिक्षाको मेरुदण्ड गणित नै हो । गणितको विकास नभैकन विज्ञान र प्रविधिको विकास हुदैन, विज्ञान र प्रविधिको विकास बिना राष्ट्रको विकास सम्भव हुँदैन ।            मानवीय क्रियाकलापको अन्र्तनिहित शक्ति गणितमा नै निहित छ । विश्वका हरेक पक्षहरुमा गणितको अध्ययन र उपस्थिति जरुरी छ । विद्यार्थीहरुको बुद्घिमत्ताको परीक्षण पनि गणितीय साधनकै प्रयोगले गर्न सकिन्छ । कुनै विद्यार्थी गणितमा कमजोर छ भने उसले हरेक विषयमा आफूलाई कमजोर महसुस गरी आत्मविश्वास विहीन बन्छ तर गणितमा अब्बल विद्यार्थी आफूलाई हरेक विषयमा अब्बल रहेको प्रमाणित गर्न सक्छ र आफूलाई आत्मविश्वासले भर्न सक्छ । तसर्थ मानव