Skip to main content

अख्तियारले शिक्षक, निजी विद्यालय र शिक्षाका कर्मचारीप्रति औँला ठड्यायो


काठमाडौँ । अख्तियार दुरुपयोग अनुसन्धान आयोगको आफ्नो २४ औँ वार्षिक प्रतिवेदन राष्ट्रपति डा. रामवरण यादवसमक्ष पेश गरेको छ ।
प्रतिवेदनले अख्तियारमा परेका उजुरीमध्ये सबैभन्दा बढी शिक्षा क्षेत्रसँग सम्बन्धित भएको औँल्याएको छ । प्रतिवेदन अनुसार शिक्षामा विगत एक वर्षको अवधिमा दुई हजार नौ सय उजुरी परेका छन् । शिक्षापछि स्थानीय निकायका उजुरी बढी छन् ।

प्रतिवेदनले औँल्याएका शिक्षासम्बन्धी विषयवस्तु :
शिक्षा क्षेत्रमा देखिएका अनियमितता र विकृतिका कारण लाखौँ बालबालिका आधारभूत र गुणस्तरीय शिक्षा प्राप्त गर्ने अधिकारबाट वन्चित छन् । यसैका कारण बर्सेनि ठूलो संख्यामा विद्यार्थीहरु अध्ययनका लागि विदेशतर्फ पलायन हुनुपरेको अवस्था पनि छ । सार्वजनिक र निजी विद्यालयबाट प्रदान गरिने शिक्षाको गुणस्तरमा ठूलो अन्तर छ । विद्यार्थी संख्याका आधारमा शिक्षकहरुको दरबन्दी मिलान नभएका कारण पठनपाठन प्रभावित हुने गरेको छ । 
त्यसैगरी विद्यमान कानुन विपरीत शिक्षक नियुक्ति गरिएका र कार्यस्थलमा अस्थित्व नै नभएका झोले विद्यालयहरुको कागजी रेकर्ड मात्र खडा गरी तलब भत्ता, प्रशासनीक खर्च, विद्यार्थी छात्रवृत्ति र भौतिक निर्माण वापत सरकारी अनुदान लिई रकम हिनामिना गर्ने गरेको पाइएको छ । यस्ता झोले विद्यालयहरुमा भएका अनियमितताहरुमा मन्त्रालय, विभाग, क्षेत्रीय शिक्षा निर्देशनालय र जिल्ला शिक्षा कार्यालयहरुले नियमित अनुगमन र नियमनसम्बन्धी जिम्मेवारी पूरा नगरेको देखिन्छ । आयोगबाट भएको अनुसन्धानको क्रममा झोले विद्यालयहरुमा भएका अनियमिततामा सम्बन्धित जिल्ला शिक्षा अधिकारी, प्रधानाध्यापक र स्रोतव्यक्तिका साथै विद्यालय व्यवस्थापन समितिका पदाधिकारीहरु समेतको संलग्नता रहेको पाइएको छ ।
सार्वजनिक शिक्षण संस्थामा स्थायी दरबन्दीमा कार्यरत शिक्षक तथा प्रधानाध्यापकहरु आफ्नो दरबन्दी रहेको संस्थामा कार्यरत नरही अन्यत्र कामकाज गर्ने गरेको देखिएको छ । त्यसैगरी शिक्षक सेवामा प्रवेश गर्न, बढुवा पाउन र विद्यालय व्यवस्थापन समितिको अध्यक्षको पद प्राप्त गर्ने प्रयोजनका लागि नक्कली शैक्षिक प्रमाणपत्र पेश गर्ने गरेको पनि पाइएको छ ।
विश्वविद्यायहरुले कलेजको सम्बन्धन दिँदा वा संकाय थप गर्दा, उच्च माध्यमिक शिक्षा परिषद्ले विद्यालय सञ्चालनको स्वीकृति दिँदा र प्राविधिक शिक्षा तथा व्यावसायिक तालिम परिषद्ले प्राविधिक शिक्षालयहरु सञ्चालन गर्ने अनुमति दिँदा निर्धारित मापदण्ड पूरा नगरेका संस्थाहरुलाई हचुवाको भरमा सम्बन्धन दिने गरेको देखिएको छ । त्यसैगरी परीक्षाका प्रश्नपत्रको गोपनीयता भंग गर्ने, उत्तरपुस्तिका परीक्षणमा लापरवाही गर्ने र उत्तरपुस्तिकाको अंक अनधिकृत रुपमा सच्याउने जस्ता अनियमितताहरु पनि अनुसन्धानको क्रममा फेला परेका छन् । 

प्रतिवेदनमार्फत शिक्षाका बारेमा दिइएका सुझावहरु :
विश्वविद्यालय, उच्च माध्यमिक शिक्षा परिषद् र प्राविधिक शिक्षा तथा व्यावसायिक तालिम परिषद्ले आफू मातहतका मेडिकल कलेज तथा इन्जिनियरिङ कलेज, विद्यालय तथा प्राविधिक शिक्षालयहरु सञ्चालन गर्न सम्बन्धन दिने प्रक्रिया पारदर्शी र वस्तुगत छैन । यसका लागि ती निकायहरुले शिक्षण संस्थाहरु सञ्चालन गर्न सम्बन्धन दिँदा मुलुकको आवश्यकता एवं भौगोलिक सन्तुलनलाई समेत ध्यान दिई पालना गर्नुपर्ने शर्त र पूरा गर्नुपर्ने मापदण्डको सम्बन्धमा स्पष्ट र वस्तुगत आधारहरु तयार गरी पारदर्शी रुपमा कार्यान्वयन गर्ने व्यवस्था गर्नुपर्ने ।
साथै विश्वविद्यायमा उच्च तहका पदाधिकारी नियुक्ति गर्दा योग्यता र व्यावसायिक दक्षताका आधारमा रोस्टर बनाइ योग्य व्यक्ति नियुक्ति गर्ने तथा प्रशासनीक तथा आर्थिक कार्य सञ्चालन गर्ने कर्मचारीहरुको छनोट र नियुक्ति प्रक्रियालाई पारदर्शी बनाउन आवश्यक व्यवस्था गर्नुपर्ने ।
सामुदायिक विद्यालयहरुको शैक्षिक गुणस्तर दिनानुदिन खस्किदै गएको छ । खस्किदो गुणस्तरलाई सुधार गर्न सामुदायिक विद्यालयहरुमा आधारभूत शैक्षिक पूर्वाधारको उपलब्धता सुनिश्चित गर्ने व्यवस्था गर्नुपर्ने ।
साथै निजी विद्यालयको स्थापना र सञ्चालन गर्ने र तिनमा शुल्क निर्धारण गर्ने लगायतका विषयमा स्पष्ट वस्तुगत आधार र मापदण्ड बनाइ प्रभावकारी रुपमा कार्यान्वयन गर्नुपर्ने । निजी विद्यालयहरुले जथाभावी असुल्दै आउने गरेको शुल्क नियन्त्रण र व्यवस्थापन गर्न निजी विद्यालयहरुको शुल्क संरचना सार्वजनिक गर्नुपर्ने र विद्यार्थीहरुसँग वार्षिक रुपमा प्रवेश शुल्क लिन नपाउने व्यवस्था समेत गर्नुपर्ने । 

Popular posts from this blog

प्राबिधिक शिक्षा

प्राबिधिक शिक्षा देश बिकासको आधार कुनै प्रविधिसँग सम्बन्धित भएर हासिल गरिने व्यावसायिक ज्ञानलाई प्राविधिक शिक्षा भनिन्छ । सामान्यतया शिक्षाको अर्थ ज्ञान आर्जन गर्नु वा केही सिक्नु भन्ने हो । शिक्षाले नै मानिसलाई कुनै विषयमा निष्णात वा पारङ्गत बनाउँछ । यसकारण यन्त्र, उपकरण, मेसिन, उदोगधन्दा, कलकारखाना लगायतका विभिन्न प्रविधिसँग सम्बन्धित ज्ञानलाई प्राविधिक शिक्षा भनिन्छ । यस्तो शिक्षा वर्तमानको आवश्यकता बनेको छ । प्राविधिक शिक्षाको माध्यमबाट वर्तमान समयमा व्यक्तिले आफ्नो आर्थिक स्थिति सुदृढ बनाई राष्ट्रिय अर्थतन्त्रमा समेत योगदान गर्नसक्छ । वर्तमान समय विज्ञान र प्रविधिको समय हो । मुलुकको विकासका लागि भौतिक तथा प्राकृतिक साधन स्रोतको जति मात्रामा भूमिका रहन्छ त्यो भन्दा बढी भूमिका जनशक्ति वा मानवशक्तिको रहन्छ । देश विकासमा महत्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गर्ने मानवीय पूँजी निर्माणका लागि प्राविधिक शिक्षा अपरिहार्य छ । प्राविधिक ज्ञान आर्जन गरेको व्यक्तिले मात्र प्राकृतिक साधन र स्रोतको समुचित उपयोग गरी मानवकल्याणका निमित्त योगदान दिनसक्छ । हाम्रो देश नेपाल विश्वका अन्य कतिपय मुलुकको दाँजोम

कार्यमूलक अनुसन्धान सम्बन्धि जानकारी र केही नमुनाहरु

एक्सन रिसर्च  सन् १९०३ पश्चात् कार्यमूलक अनुसन्धानको प्रयोग शैक्षिक क्षेत्रमा सुरुआत भएको हो । अधिकांश शिक्षकहरु स्वयम्मा एक्सन प्लान, एक्सन रिसर्च, प्रोजेक्ट वर्क जस्ता टर्महरुमा अलमलमा परेको वा एकै प्रकारले व्याख्या गर्ने र बुझ्ने गरेको समेत पाइएको छ ।विशेषतः शिक्षण सिकाइ प्रक्रियाको सिलसिलामा शिक्षकले फेस गर्नुपरेका समस्याहरु समाधान गर्नका लागि कार्यमूलक अनुसन्धान गर्ने र उक्त अनुसन्धानबाट शिक्षण सिकाइमा आएको सुधारसहितको प्रतिवेदन प्रस्तुति एक महत्वपूर्ण शैक्षिक पक्षमा हामी शिक्षण पेसाकर्मीहरु जुटिरहेका छौं । शैक्षिक स्तरीयतामा अभिवृद्धि सहितको कक्षाकोठाको क्रियाकलापमा सहजता र सरलता स्थापना गर्दै दैनिक शैक्षिक क्रियाकलाप समस्यामूक्त बनाउने काम नै एक्सन रिसर्चको अभिष्ट हो । यो गरेर सिक्ने विधि हो । एक्सन रिसर्च के हो ? एक्सन रिसर्चको व्यापक परिभाषा र अर्थको सहजीकरण लामो र विस्तृत विषय हो । संक्षिप्तमा त पहिचान हुनु जरुरी छ नै । खासगरी शिक्षकद्वारा गरिने सोधपुछमा आधारित अनुसन्धान र अभ्यासबाट परीक्षण हुँदै नयाँ प्रयोगको कार्यान्वयन, तुलनात्मक नतिजा विश्लेषण माध्यमबाट शिक्ष

गणितमा अधिकांश विद्यार्थीहरु असफल हुनुका कारण र समाधानका उपायहरु

भूमिराज शर्मा गणितमा अधिकांश विद्यार्थीहरु असफल हुनुका कारण र समाधानका उपायहरु                               गणित अंकहरुको विज्ञान हो । वर्तमान परिवेशमा गणित केवल अंकहरुको विज्ञान मात्र होइन यो त मानव जीवन हो । जीवनको हरेक पलसँग गणित जोडिएको छ । हरेक विषयको विषयगत ज्ञान गणितको अध्ययन विना पूरा हुदैन । त्यसैले भनिन्छ गणित शिक्षाको मूल जरा हो । गणितीय ज्ञान विना कुनै पनि ज्ञान संभव छैन । मानव जीवनको मेरुदण्ड जस्तै शिक्षाको मेरुदण्ड गणित नै हो । गणितको विकास नभैकन विज्ञान र प्रविधिको विकास हुदैन, विज्ञान र प्रविधिको विकास बिना राष्ट्रको विकास सम्भव हुँदैन ।            मानवीय क्रियाकलापको अन्र्तनिहित शक्ति गणितमा नै निहित छ । विश्वका हरेक पक्षहरुमा गणितको अध्ययन र उपस्थिति जरुरी छ । विद्यार्थीहरुको बुद्घिमत्ताको परीक्षण पनि गणितीय साधनकै प्रयोगले गर्न सकिन्छ । कुनै विद्यार्थी गणितमा कमजोर छ भने उसले हरेक विषयमा आफूलाई कमजोर महसुस गरी आत्मविश्वास विहीन बन्छ तर गणितमा अब्बल विद्यार्थी आफूलाई हरेक विषयमा अब्बल रहेको प्रमाणित गर्न सक्छ र आफूलाई आत्मविश्वासले भर्न सक्छ । तसर्थ मानव