Skip to main content

एक दशकमा १२ लाख ३२ हजार ३ सय विद्यार्थी गायब

५५ विद्यालयमा भर्नाका बेला २१ हजार विद्यार्थी थिए । तर, कान्तिपुरले स्थलगत अध्ययन गर्दा १८ हजार हाराहारी मात्रै पाइयो । 
'सरकारी सुविधा लिन कतिपय विद्यालयले बढी विद्यार्थी देखाउने गर्छन्,' ज्ञानोदय उच्च माविका पूर्वप्रधानाध्यापक एवं शिक्षासेवी धनन्जय शर्माले भने, 'भर्नामा विद्यार्थी बढी देखाउँछन् । जाँच गर्न जाँदा विद्यार्थी कम हुन्छन् ।' 
ललितपुरका विद्यालयले जेठमा भरेको विद्यार्थी संख्यालाई शिक्षा कार्यालयले भदौमा शुद्धीकरण गर्दा १० हजारभन्दा बढी विद्यार्थी कम पाइएको थियो । कार्यालयले दिने अनुदान घटेको विद्यार्थी संख्याका आधारमा मात्रै दिने तयारी गरेको छ । 
विद्यार्थीको टाउको गनेर सरकारले पैसा दिने भएपछि फर्जी संख्या भर्ने गर्दा पनि सही तथ्यांक नआउने शिक्षाविद् विष्णु कार्कीले बताए । 'निजीमा पढ्ने विद्यार्थी सरकारी विद्यालयमा पनि भर्ना भएका हुन्छन्,' उनले भने, 'शिक्षकको अनुपातमा विद्यार्थी देखाउन पनि जथाभावी तथ्यांक भर्छन् ।' विद्यालय टिकाउन फर्जी विद्यार्थी देखाउने गरेको उनले बताए । 
विद्यार्थी मैत्री वातावरण नहुँदा बीचैमा कक्षा छाड्ने शर्माको अनुभव छ । शिक्षा विभागका अनुसार १ देखि ५ सम्म ४.७, ६ देखि ८ कक्षासम्म ५.७ र नौदेखि १० सम्म ५.९ प्रतिशत विद्यालयले विद्यालय छाड्ने गर्छन् । 'बालमैत्री कक्षा नहँँदा विद्यार्थी ड्रप आउट रोक्न सकेको छैन,' शर्माले भने, 'विद्यालयमा भित्र छिरेपछि सधैं जाउँ-जाउँ बनाएन भने यस्तो समस्या रहिरहन्छ ।' विद्यार्थी फेल गर्दा पनि पढ्न छाड्ने गर्छन् । भाषा, जाति, वर्गका आधारमा भेदभावले पनि बच्चाले विद्यालय छाड्ने गरेको उनको अनुभव छ । 'निःशुल्क शिक्षा भन्ने तर पढाइ दिने मात्रै छ । खाजा, झोला, कापी, पेन्सिल दिँदैन,' उनले भने, 'पेटभरि खान पाउँदैन भने स्कुल जान सक्दैन । भोकले क्याउ-क्याउ गरेर कसरी पढ्न मन लागोस् ?'
विद्यालयले भर्नाका बेला बाजा बजाएर विद्यार्थी भित्र्याउँछन् । हाजिर कापीमा नाम लेखाउँछन् । 'एक दिन रमाइलो हुन्छ, बाजाको पछिपछि विद्यालय पुग्छन्, भोलिपल्टदेखि रमाइलो हँँदैन । किन विद्यार्थी जान्थे ?' उनले भने, 'कक्षामा रमाउने वातावरण बनाउनुपर्छ ।' 
शिक्षाविद् प्रा.डा. केदारभक्त माथेमाले शिक्षकको विद्यार्थीमाथि निगरानी नहुँदा 
कक्षा छाड्ने गरेको बताए । 'विद्यार्थीको कुन विषयमा कमजोर छ ? भन्ने शिक्षकले पहिचान गर्न सक्नुपर्छ,' उनले भने, 'यदि विद्यार्थी समस्या बुझेर समाधान नगर्ने हो भने बीचैमा छाड्न सक्छ ।'
यसवर्ष एसएलसी दिने विद्यार्थी ०६२ मा एक कक्षामा भर्ना भएका हुन् । शिक्षा विभागका अनुसार त्यस वर्ष कक्षा एकमा १६ लाख ५९ हजार ३ सय ८८ विद्यार्थी भर्ना भएका थिए । त्यस बेला भर्ना भएका विद्यार्थीमध्ये यस वर्ष ४ लाख २७ हजार विद्यार्थीले मात्रै एसएलसी दिँदै छन् । १२ लाख ३२ हजार ३ सय जना अर्थात् ७६ प्रतिशत विद्यार्थी एक दशकमा हराएका छन् ।
'२५ प्रतिशत विद्यार्थी मात्रै १० कक्षासम्म आएपछि सबैका लागि एसएलसी होइन रहेछ भन्ने बुझिन्छ । अबको चिन्ता एसएलसी दिन आइपुग्नेले त जागिर पाउलान् ?' उनले भने, '८० प्रतिशत बच्चाका लागि सोच्नुपर्‍यो । व्यावसायिक शिक्षालाई तल्लो तहमा झार्ने हो कि भन्ने राज्यले सोच्नुपर्छ ।' 
गत वर्षको नतिजा विश्लेषण गर्दा अझ डरलाग्दो दृश्य छ । ०६१ सालमा १३ लाख ६१ हजार ७ सय ३१ जना भर्ना भएका विद्यार्थीमध्ये गत वर्ष ३ लाख ९४ हजार ३ सय ३३ ले परीक्षा दिएका थिए । तर, परीक्षामा १ लाख ७३ हजार ४ सय ३६ जना मात्रै उत्तीर्ण भए । यो भर्ना भएका विद्यार्थीको १३ प्रतिशत मात्रै हो । 'यसले विद्यालय शिक्षामाथि गरेको बजेट सदुपयोग गर्न सकेनौं भन्ने प्रस्ट्याएको छ,' कार्कीले भने । 
शिक्षा बजेटको ८५ प्रतिशत विद्यालय शिक्षामा खर्च हुन्छ । त्यस्तै ५८ प्रतिशत शिक्षक तलब भत्तामा मात्रै सकिन्छ । सामुदायिक विद्यालयमा २ लाख ११ हजार शिक्षक छन् । शिक्षकलाई जिम्मेवार बनाउने नीतिगत सुधार हुनुपर्ने माथेमाले बताए । 'सार्वजनिक विद्यालय राम्रो हुनुपर्छ, यसको विकल्प छैन,' उनले भने, 'सामुदायिक विद्यालय सुधार गर्न तलबभत्ता मात्रै दिएर हुँदैन । शिक्षकलाई जिम्मेवार बनाउनुपर्छ ।'
source:ekantipur

Popular posts from this blog

प्राबिधिक शिक्षा

प्राबिधिक शिक्षा देश बिकासको आधार कुनै प्रविधिसँग सम्बन्धित भएर हासिल गरिने व्यावसायिक ज्ञानलाई प्राविधिक शिक्षा भनिन्छ । सामान्यतया शिक्षाको अर्थ ज्ञान आर्जन गर्नु वा केही सिक्नु भन्ने हो । शिक्षाले नै मानिसलाई कुनै विषयमा निष्णात वा पारङ्गत बनाउँछ । यसकारण यन्त्र, उपकरण, मेसिन, उदोगधन्दा, कलकारखाना लगायतका विभिन्न प्रविधिसँग सम्बन्धित ज्ञानलाई प्राविधिक शिक्षा भनिन्छ । यस्तो शिक्षा वर्तमानको आवश्यकता बनेको छ । प्राविधिक शिक्षाको माध्यमबाट वर्तमान समयमा व्यक्तिले आफ्नो आर्थिक स्थिति सुदृढ बनाई राष्ट्रिय अर्थतन्त्रमा समेत योगदान गर्नसक्छ । वर्तमान समय विज्ञान र प्रविधिको समय हो । मुलुकको विकासका लागि भौतिक तथा प्राकृतिक साधन स्रोतको जति मात्रामा भूमिका रहन्छ त्यो भन्दा बढी भूमिका जनशक्ति वा मानवशक्तिको रहन्छ । देश विकासमा महत्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गर्ने मानवीय पूँजी निर्माणका लागि प्राविधिक शिक्षा अपरिहार्य छ । प्राविधिक ज्ञान आर्जन गरेको व्यक्तिले मात्र प्राकृतिक साधन र स्रोतको समुचित उपयोग गरी मानवकल्याणका निमित्त योगदान दिनसक्छ । हाम्रो देश नेपाल विश्वका अन्य कतिपय मुलुकको दाँजोम

कार्यमूलक अनुसन्धान सम्बन्धि जानकारी र केही नमुनाहरु

एक्सन रिसर्च  सन् १९०३ पश्चात् कार्यमूलक अनुसन्धानको प्रयोग शैक्षिक क्षेत्रमा सुरुआत भएको हो । अधिकांश शिक्षकहरु स्वयम्मा एक्सन प्लान, एक्सन रिसर्च, प्रोजेक्ट वर्क जस्ता टर्महरुमा अलमलमा परेको वा एकै प्रकारले व्याख्या गर्ने र बुझ्ने गरेको समेत पाइएको छ ।विशेषतः शिक्षण सिकाइ प्रक्रियाको सिलसिलामा शिक्षकले फेस गर्नुपरेका समस्याहरु समाधान गर्नका लागि कार्यमूलक अनुसन्धान गर्ने र उक्त अनुसन्धानबाट शिक्षण सिकाइमा आएको सुधारसहितको प्रतिवेदन प्रस्तुति एक महत्वपूर्ण शैक्षिक पक्षमा हामी शिक्षण पेसाकर्मीहरु जुटिरहेका छौं । शैक्षिक स्तरीयतामा अभिवृद्धि सहितको कक्षाकोठाको क्रियाकलापमा सहजता र सरलता स्थापना गर्दै दैनिक शैक्षिक क्रियाकलाप समस्यामूक्त बनाउने काम नै एक्सन रिसर्चको अभिष्ट हो । यो गरेर सिक्ने विधि हो । एक्सन रिसर्च के हो ? एक्सन रिसर्चको व्यापक परिभाषा र अर्थको सहजीकरण लामो र विस्तृत विषय हो । संक्षिप्तमा त पहिचान हुनु जरुरी छ नै । खासगरी शिक्षकद्वारा गरिने सोधपुछमा आधारित अनुसन्धान र अभ्यासबाट परीक्षण हुँदै नयाँ प्रयोगको कार्यान्वयन, तुलनात्मक नतिजा विश्लेषण माध्यमबाट शिक्ष

गणितमा अधिकांश विद्यार्थीहरु असफल हुनुका कारण र समाधानका उपायहरु

भूमिराज शर्मा गणितमा अधिकांश विद्यार्थीहरु असफल हुनुका कारण र समाधानका उपायहरु                               गणित अंकहरुको विज्ञान हो । वर्तमान परिवेशमा गणित केवल अंकहरुको विज्ञान मात्र होइन यो त मानव जीवन हो । जीवनको हरेक पलसँग गणित जोडिएको छ । हरेक विषयको विषयगत ज्ञान गणितको अध्ययन विना पूरा हुदैन । त्यसैले भनिन्छ गणित शिक्षाको मूल जरा हो । गणितीय ज्ञान विना कुनै पनि ज्ञान संभव छैन । मानव जीवनको मेरुदण्ड जस्तै शिक्षाको मेरुदण्ड गणित नै हो । गणितको विकास नभैकन विज्ञान र प्रविधिको विकास हुदैन, विज्ञान र प्रविधिको विकास बिना राष्ट्रको विकास सम्भव हुँदैन ।            मानवीय क्रियाकलापको अन्र्तनिहित शक्ति गणितमा नै निहित छ । विश्वका हरेक पक्षहरुमा गणितको अध्ययन र उपस्थिति जरुरी छ । विद्यार्थीहरुको बुद्घिमत्ताको परीक्षण पनि गणितीय साधनकै प्रयोगले गर्न सकिन्छ । कुनै विद्यार्थी गणितमा कमजोर छ भने उसले हरेक विषयमा आफूलाई कमजोर महसुस गरी आत्मविश्वास विहीन बन्छ तर गणितमा अब्बल विद्यार्थी आफूलाई हरेक विषयमा अब्बल रहेको प्रमाणित गर्न सक्छ र आफूलाई आत्मविश्वासले भर्न सक्छ । तसर्थ मानव