Skip to main content

सुधारका बुँदा

शैक्षिक, भौतिक र सुशासन गरी तीनवटा पक्षलाई समेटेर आफैंले तयार पारेको प्रतिबद्धतापछि प्रधानाध्यापकले आफ्नो विद्यालयलाई नमुना विद्यालय बनाउने दाबी गरेका छन्। जिल्ला शिक्षा अधिकारी, श्रोत व्यक्ति समेत सहभागी घोषणापत्रमा विद्यालय सेवा क्षेत्रअन्तर्गतका सबै बालबालिकालाई विद्यालयमा ल्याउने उल्लेख गरिएको छ।

विद्यालयमै स्वप्रयत्नमा आधारित सिकाइ तालिम विद्यालयले नै गर्ने, शिक्षकलाई अनुसन्धनात्मक कार्यक्रम गराउने, सिकाइमा सूचना तथा सञ्चार प्रविधिको उपयोगमा जोड दिने, सिकाइमा सामग्रीको प्रयोग गर्ने उल्लेख छ।

जिल्लाभित्रका विषय शिक्षकको सञ्जाल बनाइने भएको छ। विषयगत रूपमा कुनै समस्या भए सञ्जालमा बसेर छलफल गर्ने र निराकरण गरिने छ। प्रत्येक वर्ष शिक्षक, विद्यार्थी र अभिभावक सम्मिलित शैक्षिक भ्रमण गर्ने, स्थानीय परिवेशअनुसार पाठ्यक्रम तयार पार्ने, विद्यार्थीलाई पुस्तकालयमा गएर पढ्ने वातावरण मिलाउने, त्रैमासिक परीक्षाको मूल्यांकन शिक्षकको बैठकबाट गर्ने, शिक्षकले गरेका कक्षा क्रियाकलाप विद्यार्थीबाट मूल्यांकन गराउने, वर्षमा कम्तीमा दुईपटक अभिभावक भेला गराउने, मुस्कान सहितको कक्षाकोठा प्रवेश गर्ने, कमजोर विद्यार्थीका लागि अतिरिक्त कक्षा सञ्चालन गर्ने उल्लेख गरिएको छ।

भौतिकतर्फ आधुनिक पद्धतिअनुसार शिक्षण सिकाइ क्रियाकलाप सञ्चालन गर्नेगरी कक्षा कोठा व्यवस्थापन गर्ने, विद्यालयमा बगंैचा स्थापना गर्ने, शान्ति क्षेत्रको अवधारणालाई कार्यान्वयन गर्ने, प्राथमिक उपचारका सामग्री विद्यालयमा राख्ने, स्थानीय परिवेश झल्कने संग्रहालय बनाउने, विज्ञान र गणित विषयको प्रयोगशाला बनाउने, छात्र र छात्राका लागि छुट्टै शौचालय बनाउने र छात्राहरूका लागि सुरक्षित प्याडको व्यवस्था गर्ने ।

सुशाशनतर्फ विद्यालय सुधार योजना निर्माण र कार्यान्वयन गर्ने, दैनिक, साप्ताहिक र वार्षिक कार्ययोजना बनाउने, शिक्षकका विभाग समिति बनाउने र कार्य बाँडफाँड गर्ने, विद्यार्थी र शिक्षकका आचार संहिता बनाउने, त्रैमासिक सिकाइ अभिभावकलाई दिने, लेखा परीक्षण तथा सामाजिक लेखा परीक्षण समयमै गर्ने, बालक्लब, जुनियर रेडक्रस, इको क्लब, स्काउट गठन गर्ने र क्रियाशिल गराउने निर्णय भएको छ। यस्तै प्रत्येक शुक्रबार अतिरित्त क्रियाकलाप गर्ने, प्रत्येक महिना भित्ते पत्रिका प्रकाशन गर्ने, विपत् योजना बनाउने, शिक्षक तथा विद्यार्थीलाई प्रोत्साहन सुविधा दिने, कक्षाकोठा खाली हुन नदिने र सरोकारवाला निकायलाई अनुगमन गराउने, जवाफदेहिताको सुनिश्चितता गर्ने घोषणा पत्रमा उल्लेख छ।

Popular posts from this blog

प्राबिधिक शिक्षा

प्राबिधिक शिक्षा देश बिकासको आधार कुनै प्रविधिसँग सम्बन्धित भएर हासिल गरिने व्यावसायिक ज्ञानलाई प्राविधिक शिक्षा भनिन्छ । सामान्यतया शिक्षाको अर्थ ज्ञान आर्जन गर्नु वा केही सिक्नु भन्ने हो । शिक्षाले नै मानिसलाई कुनै विषयमा निष्णात वा पारङ्गत बनाउँछ । यसकारण यन्त्र, उपकरण, मेसिन, उदोगधन्दा, कलकारखाना लगायतका विभिन्न प्रविधिसँग सम्बन्धित ज्ञानलाई प्राविधिक शिक्षा भनिन्छ । यस्तो शिक्षा वर्तमानको आवश्यकता बनेको छ । प्राविधिक शिक्षाको माध्यमबाट वर्तमान समयमा व्यक्तिले आफ्नो आर्थिक स्थिति सुदृढ बनाई राष्ट्रिय अर्थतन्त्रमा समेत योगदान गर्नसक्छ । वर्तमान समय विज्ञान र प्रविधिको समय हो । मुलुकको विकासका लागि भौतिक तथा प्राकृतिक साधन स्रोतको जति मात्रामा भूमिका रहन्छ त्यो भन्दा बढी भूमिका जनशक्ति वा मानवशक्तिको रहन्छ । देश विकासमा महत्वपूर्ण भूमिका निर्वाह गर्ने मानवीय पूँजी निर्माणका लागि प्राविधिक शिक्षा अपरिहार्य छ । प्राविधिक ज्ञान आर्जन गरेको व्यक्तिले मात्र प्राकृतिक साधन र स्रोतको समुचित उपयोग गरी मानवकल्याणका निमित्त योगदान दिनसक्छ । हाम्रो देश नेपाल विश्वका अन्य कतिपय मुलुकको दाँजोम

कार्यमूलक अनुसन्धान सम्बन्धि जानकारी र केही नमुनाहरु

एक्सन रिसर्च  सन् १९०३ पश्चात् कार्यमूलक अनुसन्धानको प्रयोग शैक्षिक क्षेत्रमा सुरुआत भएको हो । अधिकांश शिक्षकहरु स्वयम्मा एक्सन प्लान, एक्सन रिसर्च, प्रोजेक्ट वर्क जस्ता टर्महरुमा अलमलमा परेको वा एकै प्रकारले व्याख्या गर्ने र बुझ्ने गरेको समेत पाइएको छ ।विशेषतः शिक्षण सिकाइ प्रक्रियाको सिलसिलामा शिक्षकले फेस गर्नुपरेका समस्याहरु समाधान गर्नका लागि कार्यमूलक अनुसन्धान गर्ने र उक्त अनुसन्धानबाट शिक्षण सिकाइमा आएको सुधारसहितको प्रतिवेदन प्रस्तुति एक महत्वपूर्ण शैक्षिक पक्षमा हामी शिक्षण पेसाकर्मीहरु जुटिरहेका छौं । शैक्षिक स्तरीयतामा अभिवृद्धि सहितको कक्षाकोठाको क्रियाकलापमा सहजता र सरलता स्थापना गर्दै दैनिक शैक्षिक क्रियाकलाप समस्यामूक्त बनाउने काम नै एक्सन रिसर्चको अभिष्ट हो । यो गरेर सिक्ने विधि हो । एक्सन रिसर्च के हो ? एक्सन रिसर्चको व्यापक परिभाषा र अर्थको सहजीकरण लामो र विस्तृत विषय हो । संक्षिप्तमा त पहिचान हुनु जरुरी छ नै । खासगरी शिक्षकद्वारा गरिने सोधपुछमा आधारित अनुसन्धान र अभ्यासबाट परीक्षण हुँदै नयाँ प्रयोगको कार्यान्वयन, तुलनात्मक नतिजा विश्लेषण माध्यमबाट शिक्ष

गणितमा अधिकांश विद्यार्थीहरु असफल हुनुका कारण र समाधानका उपायहरु

भूमिराज शर्मा गणितमा अधिकांश विद्यार्थीहरु असफल हुनुका कारण र समाधानका उपायहरु                               गणित अंकहरुको विज्ञान हो । वर्तमान परिवेशमा गणित केवल अंकहरुको विज्ञान मात्र होइन यो त मानव जीवन हो । जीवनको हरेक पलसँग गणित जोडिएको छ । हरेक विषयको विषयगत ज्ञान गणितको अध्ययन विना पूरा हुदैन । त्यसैले भनिन्छ गणित शिक्षाको मूल जरा हो । गणितीय ज्ञान विना कुनै पनि ज्ञान संभव छैन । मानव जीवनको मेरुदण्ड जस्तै शिक्षाको मेरुदण्ड गणित नै हो । गणितको विकास नभैकन विज्ञान र प्रविधिको विकास हुदैन, विज्ञान र प्रविधिको विकास बिना राष्ट्रको विकास सम्भव हुँदैन ।            मानवीय क्रियाकलापको अन्र्तनिहित शक्ति गणितमा नै निहित छ । विश्वका हरेक पक्षहरुमा गणितको अध्ययन र उपस्थिति जरुरी छ । विद्यार्थीहरुको बुद्घिमत्ताको परीक्षण पनि गणितीय साधनकै प्रयोगले गर्न सकिन्छ । कुनै विद्यार्थी गणितमा कमजोर छ भने उसले हरेक विषयमा आफूलाई कमजोर महसुस गरी आत्मविश्वास विहीन बन्छ तर गणितमा अब्बल विद्यार्थी आफूलाई हरेक विषयमा अब्बल रहेको प्रमाणित गर्न सक्छ र आफूलाई आत्मविश्वासले भर्न सक्छ । तसर्थ मानव