Skip to main content

औपचारिकतामा सीमित नहोस् पुस्तकालय दिवस


केही औपचारिक कार्यक्रमसहित छैटौं पुस्तकालय दिवस सम्पन्न हुँदै छ । पुस्तकालय दिवस मनाउनकै लागि सरकारले विभिन्न समिति, उप–समिति गठन गरे पनि ती समितिका पदाधिकारी औपचारिक कार्यक्रमबाट उँभो लाग्न सकेनन्, यसपालि पनि । पुस्तकालयको महŒवका विषयमा सहरमा आयोजना भएका केही कार्यक्रममा भाषण गर्नुका अतिरिक्त सार्वजनिक स्थानमा झार उखेल्ने, खानेपानी वितरण गर्ने जस्ता कार्यक्रमसहित पुस्तकालय दिवस सम्पन्न गर्ने तयारी हँुदै छ भने यस्तै कार्यक्रम शीर्षकमा केही रकम खर्चसमेत भएको छ । यसको अर्थ पुस्तकालयसँग सम्बन्धित अधिकारी सामाजिक काममा सहभागी हुनुहुँदैन भन्ने होइन । यसरी विभिन्न ¥याली र गोष्ठी गर्नुको साटो पुस्तक र पाठकको सम्बन्ध बढाउने काम गरेको भए पुस्तकालय संस्कृति विकासका लागि थोरै भए पनि टेवा पुग्ने थियो । विकसितदेखि अति कम विकसित मुलुकका लागि पनि पुस्तकालय अनिवार्य सर्त हो ।
पुस्तकविना विकासको मार्ग त परै जाओस् परिकल्पनासमेत गर्न सकिँदैन । तसर्थ, पुस्तकालयमा लगानी गर्न राज्य हिच्किचाउनु हुँदैन । हरेक दलका नेता मात्रै होइन व्यापारी र ‘नकाम’ गर्नेहरूले समेत मञ्च पाए भने पुस्तकालयको महŒवको विषयमा घन्टांै प्रवचन दिन पछि पर्दैनन् । तर, तिनले कुनै पनि शीर्षकका पुस्तक वा भनांै पुस्तकालयमा सानै अंश भए पनि लगानी गर्ने हैसियत राख्दैनन् । यसो हुनुको मूल कारण राज्यकै अदूरदर्शी नीति हो भन्दा फरक पर्दैन । यदि, राज्यले आमनागरिकलाई पुस्तकालयका बारेमा बेलैमा सचेत गराएको भए २ सय वर्षको इतिहास बोकेको नेपालका पुस्तकालयको हालत यति धेरै खराब हुने थिएन । मोफसलका सहरका के कुरा गर्नु ४० लाख मानिस बसोवास गर्ने काठमाडौंका पुस्तकालयको हालत नाजुक छ । जहाँ पुस्तकालय खुलेका छन् त्यहीं आफूले चाहेको पुस्तक नपाउनु एउटा समस्या हो भने भएको पुस्तकको उचित सम्भार गर्न नसक्नु अर्को समस्या ।
पुस्तकालय किन र केका लागि भन्नेमा सरकार मात्रै सचेत भएर पुग्दैन । पुस्तकालय सञ्चालक, पाठकदेखि लेखकसमेत सचेत हुनुपर्छ । काठमाडांैका कतिपय धन हुनेले पुस्तकालय सञ्चालन त गरेका छन् तर तिनले त्यसको व्यावहारिक कार्यान्वयन गर्नेतर्फ खास चासो देखाएको पाइँदैन । देश÷विदेशबाट पुस्तक बटुल्नेहरूले पुस्तक भनेको केबल दराज सजाउने साधन मात्रै होइन भन्नेमा सचेत हुन ढिला भइसकेको छ । सार्वजनिक र सरकारी लगानीमा खोलिएका केही पुस्तकालयमा पुस्तक हराउने अर्को समस्या वर्षौंदेखि कायम छ ।
नपढे पनि पुस्तकालयबाट पुस्तक उठाए मात्र पनि प्राज्ञिक होइन्छ भन्ने भ्रममा केही व्यक्तिहरूले पुस्तकालयबाट पुस्तक उठाउने र फिर्ता नगर्ने परिपाटी कायम छ । यसको अन्त्य आजैबाट गरिनुपर्छ । जसले जहाँबाट पुस्तक उठाएका छन् तिनले इमानदारीपूर्वक फिर्ता गर्नुको अतिरिक्त कमाइको झीनो अंश भए पनि पुस्तकालयका लागि लगानी गर्ने संस्कार सुरु गरियो भने वास्तवमै पुस्तकालयको सान्दर्भिकता झल्किनेछ ।
source:www.erajdhani.com

Popular posts from this blog

कार्यमूलक अनुसन्धान सम्बन्धि जानकारी र केही नमुनाहरु

एक्सन रिसर्च  सन् १९०३ पश्चात् कार्यमूलक अनुसन्धानको प्रयोग शैक्षिक क्षेत्रमा सुरुआत भएको हो । अधिकांश शिक्षकहरु स्वयम्मा एक्सन प्लान, एक्सन रिसर्च, प्रोजेक्ट वर्क जस्ता टर्महरुमा अलमलमा परेको वा एकै प्रकारले व्याख्या गर्ने र बुझ्ने गरेको समेत पाइएको छ ।विशेषतः शिक्षण सिकाइ प्रक्रियाको सिलसिलामा शिक्षकले फेस गर्नुपरेका समस्याहरु समाधान गर्नका लागि कार्यमूलक अनुसन्धान गर्ने र उक्त अनुसन्धानबाट शिक्षण सिकाइमा आएको सुधारसहितको प्रतिवेदन प्रस्तुति एक महत्वपूर्ण शैक्षिक पक्षमा हामी शिक्षण पेसाकर्मीहरु जुटिरहेका छौं । शैक्षिक स्तरीयतामा अभिवृद्धि सहितको कक्षाकोठाको क्रियाकलापमा सहजता र सरलता स्थापना गर्दै दैनिक शैक्षिक क्रियाकलाप समस्यामूक्त बनाउने काम नै एक्सन रिसर्चको अभिष्ट हो । यो गरेर सिक्ने विधि हो । एक्सन रिसर्च के हो ? एक्सन रिसर्चको व्यापक परिभाषा र अर्थको सहजीकरण लामो र विस्तृत विषय हो । संक्षिप्तमा त पहिचान हुनु जरुरी छ नै । खासगरी शिक्षकद्वारा गरिने ...

प्राबिधिक शिक्षा

प्राबिधिक शिक्षा देश बिकासको आधार कुनै प्रविधिसँग सम्बन्धित भएर हासिल गरिने व्यावसायिक ज्ञानलाई प्राविधिक शिक्षा भनिन्छ । सामान्यतया शिक्षाको अर्थ ज्ञान आर्जन गर...

सामाजिक अध्ययन विषयमा प्रयोग गर्न सकिने केही शिक्षण विधिहरू

सामाजिक अध्ययन विषयमा प्रयोग गर्न सकिने केही शिक्षण विधिहरू सामाजिक अध्ययनमा विशेष गरी गरेर सिक Learning By Doing पक्षलाई बढी जोड दिइएको छ । त्यसले यस विषयमा विद्यार्थी केन्द्रित शिक्षण विधिहरू प्रयोगमा ल्याउनुपर्दछ । सामाजिक अध्ययन विषयमा प्रयोग गर्न सकिने केही विधिहरू निम्नानुसार रहेका छन् ः अ) छलफल विधि ः दुई वा दुईभन्दा बढी व्यक्ति सहभागी भई गरिने कुराकानी तथा अन्तत्र्रिmयालाई छलफल विधि भनिन्छ । यसमा निश्चित विषयवस्तुभित्र रहेर समूहमा छलफल गराइन्छ र अन्त्यमा उक्त छलफलबाट केही उपलब्धि निकालिन्छ र सबै सामु प्रस्तुत गरिन्छ । छलफल विधि पनि विषयवस्तुको प्रकृति, विद्यार्थी सङ्ख्या, कक्षाकोठाको बनोट र आवश्यक फर्निचरको प्रकृति आदिको आधारमा फरकफरक तरिकाले गर्न सकिन्छ । प्यानेल छलफल, राउन्ड टेबल छलफल, बज छलफल आदि छलफलका तरिका हुन् । शिक्षणमा छलफलको प्रयोग गर्ने तरिका ः छलफल विधि प्रयोग ल्याउ―दा निम्नलिखित चरण अपनाउनु पर्दछ ः  समूह विभाजन  छलफल गर्ने विषयवस्तुको निर्धारण  छलफल गरिने समयको निर्धारण  समूहमा कार्य विभाजन ( टिपोट गर्ने, प्रस्तुति गर्ने आदि )  छलफलमा सहभागी ह...